Ülkemizde sokaklarda çok sayıda sahipsiz hayvanın varlığı, hayvanlara yardım kuruluşlarının işlerini içinden çıkılamaz duruma getirmektedir. Sayıları yaşadıkları bölgelere göre değişmekle birlikte ülke genelinde yüz binlerce sokak hayvanının; onları koruyup kollayacak, hastalandıklarında ve yaralandıklarında tedavi ettirecek, yavrularına güvenli bir yuva sağlayacak bir sahiplerinin olmayışı bu sahipsiz hayvanların son nefeslerine kadar kısacık yaşamlarında çekmek zorunda kaldıkları sefaletin sebebidir.

Hangi konuda olursa olsun bir toplumu oluşturan bireylerin kişiliklerini ” bize göre doğru olan” yönde biçimlendirmek istiyorsak onları eğitmemiz gerekir. Ne var ki bu işi yaparken bir atasözünün doğruluğunu da sorgulamalıyız: “ Eğer bir insanı eğitecekseniz işe anneannesinden başlamalısınız” der. Demek ki önümüzde sabırla kat etmemiz gereken çok uzun bir yol var.

İnsanlık dışı olayları sık sık duymaya başladık. Köpek yavrularının çeşitli uzuvlarının kesilerek hayvancıkların kanlar içinde ıssız bir köşeye atılmaları ya da tel veya iple boğulmaları, benzeri işkencelerin kediciklere de yapılması ve hayvanların atış talimlerinde kullanıldığını düşündüren ölümler medyada hemen her gün karşılaştığımız haberlerden olmuştur.